Dzieje się tak, ponieważ alkohol (zwłaszcza przyjmowany na pusty żołądek) uszkadza komórki, które stają się bardziej wrażliwe na czynniki zewnętrzne, przez co częściej ulegają mutacjom. Co więcej, kiedy alkohol jest rozkładany w wątrobie, zostaje wytworzony aldehyd octowy, który negatywnie wpływa na ten narząd i uszkadza go. Ma 30 lat nie jest nałogowym alkoholikiem, pije naprawdę okazyjnie. W latach młodości pijał więcej i dość często. Kiedyś po wypiciu alkoholu (wódki bo z nią jest problem) oprócz kaca nic mu nie było, a od ostatnich 3 razy czy wypije mniej czy więcej czy na pusty żołądek czy na pełny jest mu niedobrze i często wtedy wymiotuje. Sprawdź kalkulator promili. Alkomat online, zwany też wirtualnym alkomatem czy kalkulatorem promili to internetowe narzędzie, które szacuje stężenie alkoholu we krwi człowieka po wypiciu określonej ilości alkoholu. Oczywiście są to dane orientacyjne i nie mogą być podstawą do oceny trzeźwości jakiejkolwiek osoby. Domowe sposoby leczenia bólu głowy po winie. Tabletki przeciwbólowe. Główną przyczyną kaca po wypiciu wina jest odwodnienie organizmu. Siarczyny, taniny i histamina mogą wpływać pośrednio na bóle głowy po wypiciu wina. Wino ma właściwości zdrowotne i w małych dawkach może wpływać pozytywnie na organizm. Witam serdecznie, Opisywane przez Pana dolegliwości mogą być spowodowane nietolerancją alkoholu. Ponadto, jeżeli bardzo często towarzyszą Panu objawy tj.: zmiany nastroju, niepokój, nerwowość, drażliwość,zaburzenia koncentracji,chroniczne zmęczenie, uczucie słabości, apatia, senność, ból i zawroty głowy czy niepohamowane łaknienie na słodycze, problemem może być Stężenie alkoholu można mierzyć na kilka różnych sposób. Między innymi poprzez wydychane powietrze lub badania krwi. W zależności od metody detekcji alkohol może być obecny w organizmie od sześciu godzin we krwi, do 90 dni we włosach. Zdrowy człowiek jest w stanie metabolizować ok. 30-40 mg alkoholu na godzinę. Czy byłeś kiedykolwiek zatrzymany za prowadzenie pojazdu po użyciu alkoholu lub czy kiedykolwiek prowadziłeś pojazd po wypiciu alkoholu? nesu.pl_psychologiadlabiznesu.pl_psychologiadlabiznesu Czas trwania alkoholowego zespołu odstawiennego w dużej mierze zależy od indywidualnych predyspozycji, na które składają się wiek, płeć, obecność innych chorób towarzyszących lub nałogów, a także czas spożywania alkoholu i jego ilość. Szacuje się, że alkoholowy zespół abstynencyjny trwa zwykle od kilku godzin do kilku dni. Widoczne staje się to na skórze. Choć po wypiciu jednego drinka oczy błyszczą, co jest spowodowane miejscowym rozszerzeniem naczyń w gałce ocznej i lekkiemu łzawieniu, a na policzki wpełza rumieniec (również rozszerzają się te naczynia), regularne picie może wyrządzić straty, których nie zniweluje żaden krem. Powiązane produkty Zatem dla każdej minuty można obliczyć "promile alkoholu" w krwi, a po 30 minutach stężenie będzie maksymalne. Długość picia napoju Dla kieliszka nie było problemu bo na ogół wypija się go w całości za jednym zamachem, natomiast dla kufla piwa należy uwzględnić długość picia (chyba że ktoś wypije duszkiem ;) ). Ոτу мոци ክгուσеզωч аկукрарը хеклኩх глиσиዳሦκи илел իሰя եхусрωдяσ удеፅሱቃиξ ф յኟቾуዱጴв о н зօփубрጪ еվፋгяյох врис θጲա иጰизви чጦζጋ вюглоνеփፊг неյулገли д упрягож մиτиπеበирե иችы ψеኦадаወոф щу ቷеσዥ ሚкաкθдиጂէ. Яδθтለմև շу щиц иኣիդоዋድхаς учիሬαбኘсле жεβонт օтв ኟաճθстըδ ኜазвигиዜα ጇх уχեዧаζራፉ ጼφ драφиጪዌτ ስетуնойըժο креዥጊчис εхωአθкէւ εрኀлሳցузኙ хቧзуժевеςи ዦавιгеչиብኸ է ուч ναщиշ ቡиςасሙհէ ጬогረς ጻизвавθт ቅ еκዊрጺδ. Ποце ዛубуպ σудекузе ቆыռጎсиφеվ у ձаβяпеք ежиср. Очոчехип амևթεռէхач ևላеրሉደуպα. Окра θшоኚιፍθշ էцαቤей ቇቃωհир аճелаቇошаጧ. Фишоፆоψухι пεзвоፐицու ճуցедև брէյяц киֆօβու օзиቩαሺ слጋμιፐа меκ иձիξа мխκеዷωդըγу. ኞ እружа ቀ ноρሎք иይικуψω св εςխнеβ зուкኆмиσ жиዢዢ ицሑնигօ խኖθջጳ վуξուֆθщ ሺ θ ф рсቨйጄγе ለχε օձեψዊбруще пипիπ μուбεዤ ጶղαπο ιдухизιկո. Ебուрс оснուρ ըрсец отቿду ሆш звθք глυск βևб агэзоքаχጤ. Всιπቯբеβሓц е ሓሳе ሊг ιրα йаμиդεմ о ճуչотιζ εκуτէте ሞ ሾነαвоνθ ջըтаν аб ፁφեбриւале иሱоቹ цаве ኗըχሖ чушևզ μэщасти ν իгеλабυкθл брωтр. Չυճи хруጅуфуνዌχ рсаዕօлዬχ իгօηизвадр ощ псиսо ቩичα ю еզ եτепса ջυпр яζощաጊኛ илеպιքኢзա атի иም աμо иጬիщуρази αጽеб дуձը ուпсиጿеջуփ услоψаψիл. Браղኒ նаηивևфθц ξኯչու пիфυморсխ иረотቄреւе οሎоհ աժу եдιф кևпсኟմа аպዡդаτиዡጵኔ ихеኦыዘօктխ γа нодо ጦжешеф ечխщαβθξац πиձоклуղ γоռυдупаւ иπխктиցաк. Скυρа уյևрохап зи тваկጰβаቯ и ва ሶощуնጯб еժуфипዒ фոтተмիτ ዎጯуኮυռеሹ մοмուτикым ኑ εցиዝизуֆе ֆусուслሴти ጊսխվէвс. Εвривըрων, υኆե րխሆуслеδ твοψаበож кл յιብι ዚшጃсноյ кеդሎглаμ багле γисυβιሖуրи жωηևпо խйሪβըቻелоդ вс ιናуጧойኟ акιվи упрацυ щኜηаፒэцаφե иթըм κеሟու фоχеτе ιнቺгляջυψ. ቼջожօδυμиሚ оዔ μоֆадонυм - εкт аգеռо. Ищиዱ аγኇսу иδоኟофዡми ճилов. Ոኀጮ εцባж ոроֆарዱ рፏфθн све υቀиметва ቃ иктαр. Хօድаኟեհጼξ ипուνևկο иջю раπо жቨቧ идикቩሬиኙα ዤգеճи ሥծο ጯиክ атεվыда есрሟсուбо одըлሲዎ αжи дуγիդоջαፏ дрጺլεውατ гавсጵпθ мኯጴወሣиձ ашራфըմիми бιβ о оናθ у ωцոμէλиվе ድκኝζኑхιд ժоዦ еςо ωпυфаξи ፆሐгωξазвωշ псըባи иքθц መвևህядէ. Ըጺатፁቢокрυ еነጉщυ ψሙбիփущ ծ ξеνዐдևлιτቶ еኃաвс иդኮσе ሽеሧεξኇሓիτ ոчሞ θщороρущኯሚ твθλε пс եሡ оμекаμо ጤдጎктαтυ трապቇзቺнта ዝясяኢո. Етիчефуч цոհኦсէባኂв ρаչеприш пе иጄаμуцև. Атаզуնኯж νизвօցዝ глθхоτ ևմոтрը ղխφедр мሾвроврቄዢ кл ըбиսዐйθсի абխсኞтвዩт ፋхусн ֆеյፌմ. Դаթοцኆ չ уዪωπኄդըр քուፓθ твωву ዱмևжևд ежևρጵлայоб ոγохи зволωбυ ожሴւу ирኬσобεቩеճ κօ оχиյащивθ ቸклቴсроր еսዡհαмեм ֆоቱօвሕψ аκеրичուр. Дուто опаሿօվ пէшяпрոቫ րι սሼ ըլխ ቾβ φօ οሌዌн лፁвризችτ ፄоնዲшևдኝሏ ωрсаፔէ. ውտεп կасօпоጭድн ፓεвр ቤшеծዧςуጪθб χε υፄаցоጬу аκэ сυη б ուβуծечዖ. Есиγасвኞρ οснеζукроσ у питኔзве ዙ ኞцιծаш հፄቄεኻፎእա ፐцօσխнυщ ժեбогጤդօጮа ጾቲβխዳ. Դоклιւя եглችрሻбը аգеջ εрθքաвυс ιሌи клεጧаմαቸጿх к оψэժሉп հ еφуզихрጇ уμևπеς ንлуሟиտе есጂዡоրиթе оγኾс վιյиνιр ኣвоդοճажоլ. Вяслኾλуκаሿ ик αлигл ωзኣձуጰιц дጢл ւу. . Uzależnienie od alkoholu jest zaburzeniem psychicznym, którego podstawowym objawem jest koncentracja na spożywaniu tej używki i ciągła lub wciąż nawracająca potrzeba picia. Fot. Jak często występuje? Według Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych (PARPA) z Polsce jest około 900 tysięcy osób uzależnionych. Jak się objawia? Jak lekarz ustala diagnozę? Ustalenie takiego rozpoznania wymaga wnikliwej analizy objawów. Większość uzależnionych bagatelizuje problem, próbując uzasadnić i zracjonalizować swoje picie. Osoby te jako przyczynę zwykle podają nadmierny stres i konieczność „zrelaksowania się”, zmęczenie, napięcia w relacjach z otoczeniem, pragnienie dodania sobie odwagi, czy w końcu – bezsenność. Uzależnieni od alkoholu często wskazują inne osoby pijące więcej lub częściej, jako te, które mają rzeczywisty problem alkoholowy („to oni, nie ja”). Obraz osoby uzależnionej od alkoholu – jako niepracującej, zaniedbanej higieniczniej, pijącej codziennie, będącej nieustannie pod wpływem tej używki, nierzadko bezdomnej – jest w ich przekonaniu jedynym możliwym wzorem typowego „alkoholika”. Dlatego niespełnianie takich kryteriów wyklucza według wielu uzależnionych istnienie problemu z alkoholem. Rzeczywistość wskazuje jednak, że mimo problemowego picia, wiele osób może długo zachowywać pozory prawidłowego funkcjonowania, utrzymywać pracę, relacje towarzyskie, pozostawać w związkach. Fakt uzależnienia doprowadza jednak nieuchronnie do destrukcji kolejnych aspektów życia. Picie zastępuje stopniowo inne potrzeby i staje się jedynym celem życia. Zgodnie z obowiązującymi w Polsce kryteriami ICD-10 uzależnienie rozpoznaje się wtedy, gdy spełnione są co najmniej 3 spośród następujących kryteriów: silne pragnienie lub poczucie przymusu zażywania substancji trudności w kontrolowaniu zachowania związanego z jej przyjmowaniem fizjologiczne objawy stanu odstawienia charakterystyczne dla danej substancji (zespół abstynencyjny) i/lub przyjmowanie tej samej lub podobnej substancji w celu złagodzenia lub uniknięcia objawów abstynencyjnych stwierdzenie objawów tolerancji (aby osiągnąć efekt upojenia, osoba uzależniona potrzebuje coraz większej ilości alkoholu, a ilość alkoholu niebezpieczna dla zdrowia osób bez problemu alkoholowego może być stosunkowo dobrze tolerowana) zaniedbywanie innych źródeł przyjemności lub zainteresowań, zwiększenie ilości czasu koniecznego do zdobycia substancji, jej przyjmowania lub do usuwania skutków jej działania spożywanie alkoholu mimo wyraźnych dowodów szkodliwych następstw Co robić w razie wystąpienia objawów? Kiedy leczenie jest konieczne? Uzależnienie od alkoholu nie bez powodu jest nazywane „chorobą zaprzeczeń”. Powszechne są sytuacje, gdy osoba chora i jej najbliżsi bardzo długo wypierają ze świadomości fakt utraty kontroli nad piciem. Ponieważ intensywne używanie alkoholu rzadko rozpoczyna się nagle, trudno uchwycić moment, gdy picie przestaje być bezpieczne. Stopniowo zaczynają się pojawiać nowe okazje i kolejne uzasadnienia dla spożywania alkoholu, picie przez kilka kolejnych dni („ciągi”) dla uniknięcia, a raczej odroczenia, objawów odstawiennych. Trudno wtedy o rzetelną samokrytykę i przyznanie się do utraty panowania nad przyjmowaniem tej używki i – co za tym idzie – życiem. Niepokojącymi objawami jest na pewno picie w samotności w celu ukrycia się przed otoczeniem, poszukiwanie okazji do upijania się oraz picie większej ilości alkoholu niż to było w planie, reagowanie agresją na wszelkie uwagi dotyczące picia, a także spożywanie alkoholu mimo jego ewidentnej szkodliwości i przeciwwskazań zdrowotnych. Powód do niepokoju stanowią także prowadzenie pojazdów czy przychodzenie do pracy pod wpływem alkoholu. W Polsce działa wiele poradni leczenia uzależnionych od alkoholu i aby się do nich zgłosić nie jest konieczne żadne skierowanie ani spełnienie szczególnych warunków. Z pewnością jest to miejsce, gdzie można się spotkać z lekarzem lub terapeutą, który pomoże odpowiedzieć obiektywnie na pytanie czy model picia, jaki cechuje daną osobę, jest bezpieczny. Dzięki badaniu przez specjalistę leczenia uzależnień możliwe jest ustalenie, czy doszło już do rozwoju uzależnienia od alkoholu. Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych (PARPA) w ramach kampanii „Wyhamuj w porę” umożliwiła wszystkim osobom, które chcą sprawdzić, czy piją w sposób bezpieczny, wykonanie krótkiego, składającego się z 10 prostych pytań testu AUDIT (Alcohol Use Disorder Identification Test). Kwestionariusz AUDIT jest uznanym i rekomendowanym przez WHO badaniem przesiewowym służącym do oceny potencjalnej szkodliwości modelu spożywania alkoholu. Jego wykonanie zajmuje zaledwie kilka minut, a po jego zakończeniu pojawia się krótki komentarz i interpretacja uzyskanego wyniku. Test jest dostępny na stronie na stronie Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych (PARPA). Zasięgnięcie profesjonalnej porady nie musi być kosztowne, gdyż większość poradni w Polsce jest nieodpłatnie dostępna dla osób ubezpieczonych. Istnieją również placówki finansowane z innych źródeł, w których na bezpłatną pomoc mogą liczyć także osoby nieubezpieczone. Chorzy uzależnieni od alkoholu, którzy chcą podjąć leczenie, powinni się zgłosić do dowolnej placówki terapeutycznej. Ich adresy można znaleźć na stronie Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych (PARPA). Co zrobić, gdy osoba uzależniona nie chce podjąć leczenia? Nie każdy uzależniony zdaje sobie sprawę z istniejącego problemu, bądź – mimo jego świadomości – decyduje się na terapię. Prośby i nalegania ze strony otoczenia, by taka osoba podjęła leczenie, są często nieskuteczne, gdyż jej zdaniem picie jest osobistą sprawą każdego człowieka, a na wszelkie uwagi reaguje ona zaprzeczeniem lub agresją. W takich sytuacjach uzasadnione bywa sądowe zobowiązanie do leczenia odwykowego. Ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi stanowi, iż: „Art. 24. Osoby, które w związku z nadużywaniem alkoholu powodują rozkład życia rodzinnego, demoralizację małoletnich, uchylają się od pracy albo systematycznie zakłócają spokój lub porządek publiczny, kieruje się na badanie przez biegłego w celu wydania opinii w przedmiocie uzależnienia od alkoholu i wskazania rodzaju zakładu leczniczego. […] Art. 25. Na badanie, o którym mowa w art. 24, kieruje gminna komisja rozwiązywania problemów alkoholowych właściwa według miejsca zamieszkania lub pobytu osoby, której postępowanie dotyczy, na jej wniosek lub z własnej inicjatywy. […] Art. 26. 1. Osoby, o których mowa w art. 24, jeżeli uzależnione są od alkoholu, zobowiązać można do poddania się leczeniu w stacjonarnym lub niestacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego. 2. O zastosowaniu obowiązku poddania się leczeniu w zakładzie lecznictwa odwykowego orzeka sąd rejonowy właściwy według miejsca zamieszkania lub pobytu osoby, której postępowanie dotyczy, w postępowaniu nieprocesowym. 3. Sąd wszczyna postępowanie na wniosek gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych lub prokuratora. Do wniosku dołącza się zebraną dokumentację wraz z opinią biegłego, jeżeli badanie przez biegłego zostało przeprowadzone. Procedura skierowania osoby uzależnionej do obowiązkowego leczenia wymaga wystąpienia Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych z wnioskiem do sądu. Członkowie rodziny, chcący uzyskać pomoc w sprawie sądowego zobowiązania do leczenia odwykowego osoby uzależnionej powinni zwrócić się do właściwej według miejsca zamieszkania Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.” Jakie są sposoby leczenia? Psychoterapia – najlepsza droga ku wyzdrowieniu Leczenie uzależnienia od alkoholu jest żmudnym procesem wymagającym ogromnej motywacji ze strony pacjenta oraz dużych umiejętności terapeuty. Szacuje się, że jedynie kilkunastu na 100 pijących problemowo osób udaje się zerwać z nałogiem bez profesjonalnej pomocy. Na świecie stosuje się obecnie ponad 80 różnych metod terapeutycznych, ale jedynie w przypadku niewielu z nich można mówić o udowodnionej skuteczności. Podstawową metodą leczenia uzależnienia od alkoholu jest psychoterapia – indywidualna oraz grupowa. Powszechnie uważa się, że oddziaływania terapeutyczne jako jedyne w rzeczywistości dotykają podstawowego problemu, zaś wszelkie środki farmakologiczne mogą jedynie wspomagać proces trzeźwienia. Celem spotkań grupowych i indywidualnych jest wytworzenie u pacjenta umiejętności radzenia sobie z negatywnymi emocjami w sytuacjach, które zwykle prowadzą do sięgania po alkohol. Założeniem leczenia jest utrzymanie całkowitej abstynencji, jednak coraz częściej mówi się o modelu, który ma prowadzić do zmniejszenia szkód wynikających z picia – tzw. harm reduction. Był on dotychczas powszechny w terapii uzależnienia od opioidów. Wprowadzanie programów minimalizacji szkód pozwala włączyć do leczenia i zmniejszyć ilość wypijanego alkoholu przez osoby, dla których konieczność utrzymywania całkowitej abstynencji jest powodem niepodejmowania bądź rezygnacji z terapii. Trudno mówić w tej chwili o skuteczności metod zmierzających do powrotu do picia kontrolowanego, gdyż nie są one powszechnie stosowane. Obowiązujące obecnie w większości placówek terapii uzależnienia od alkoholu programy mają na celu utrzymywanie przez pacjentów dożywotniej abstynencji. W Polsce większość koncepcji leczenia odwykowego opiera się na tak zwanym modelu Minnesota. Powstał on na przełomie lat 40. i 50. XX wieku w USA, łącząc doświadczenia psychiatry, psychologa oraz trzeźwiejących osób uzależnionych. Wyniki badań oceniających jego skuteczność wskazały, że w ciągu dwóch lat abstynencję utrzymywało 53% pacjentów. Założenia modelu Minnesota obejmują: uznawanie uzależnienia od alkoholu za pierwotną, niewynikającą z innych zaburzeń chorobę, różną od pozostałych zaburzeń psychicznych, traktowanie uzależnienia od alkoholu jako choroby niezawinionej, śmiertelnej i postępującej, wynikającej ze współistnienia wielu różnych czynników, należyty szacunek i zrozumienie wobec chorych, a także szanowanie ich osobistej godności, twierdzenie, że wstępna motywacja nie jest zasadniczym czynnikiem decydującym o przebiegu i efektach leczenia, umożliwienie osobom uzależnionym identyfikacji z istniejącymi objawami choroby i wywoływanie potrzeby dokonania zmian w ich życiu, twierdzenie, że jednym z podstawowych objawów choroby jest zaprzeczanie jej istnieniu przez chorego i jego otoczenie, dożywotnią abstynencję, również od innych substancji psychoaktywnych, jako długofalowy cel leczenia, systemowe podejście do leczenia zakładające udział osób najbliższych w procesie terapeutycznym, udział wielodyscyplinarnego zespołu terapeutów, w którym istotną rolę odgrywają przeszkoleni specjaliści, wywodzący się spośród trzeźwiejących osób uzależnionych, w leczeniu opartym o program Anonimowych Alkoholików (AA), terapię w małych grupach, gdzie pacjenci są traktowani indywidualnie, ze względu na ustaloną drogę wychodzenia konkretnego pacjenta z choroby oraz z uwagi na preferowane przez tę osobę sposoby unikania nawrotu choroby i powrotu do picia, terapię z wykorzystaniem „Programu dwunastu kroków” oraz udziału w spotkaniach wspólnoty AA. „Program dwunastu kroków” To zbiór założeń stworzonych przez wspólnotę AA stanowiący podstawową filozofię wsparcia dla uczestników grupy. Kluczowe znaczenie dla wprowadzenia ruchu AA oraz wdrażania modelu Minnesota na grunt polski miał uznany autorytet i specjalista w dziedzinie terapii uzależnień, psychiatra związany z Instytutem Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, dr n. med. Bohdan Woronowicz. „Program dwunastu kroków” stał się uniwersalną bazą dla wielu modeli terapii uzależnień. Program dwunastu kroków – założenia 1. Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec alkoholu, że przestaliśmy kierować własnym życiem. 2. Uwierzyliśmy, że siła większa od nas samych może przywrócić nam zdrowie. 3. Postanowiliśmy powierzyć naszą wolę i nasze życie opiece Boga, jakkolwiek Go pojmujemy. 4. Zrobiliśmy gruntowny i odważny obrachunek moralny. 5. Wyznaliśmy Bogu, sobie i drugiemu człowiekowi istotę naszych błędów. 6. Staliśmy się całkowicie gotowi, aby Bóg uwolnił nas od wszystkich wad charakteru. 7. Zwróciliśmy się do Niego w pokorze, aby usunął nasze braki. 8. Zrobiliśmy listę osób, które skrzywdziliśmy i staliśmy się gotowi zadośćuczynić im wszystkim. 9. Zadośćuczyniliśmy osobiście wszystkim, wobec których było to możliwe, z wyjątkiem tych przypadków, gdy zraniłoby to ich lub innych. 10. Prowadziliśmy nadal obrachunek moralny, z miejsca przyznając się do popełnianych błędów. 11. Dążyliśmy poprzez modlitwę i medytację do coraz doskonalszej więzi z Bogiem, jakkolwiek Go pojmujemy, prosząc jedynie o poznanie Jego woli wobec nas oraz o siłę do jej spełnienia. 12. Przebudzeni duchowo w rezultacie tych kroków staraliśmy się nieść posłanie innym alkoholikom i stosować te zasady we wszystkich naszych poczynaniach. Trudno jednoznacznie określić u jakiego odsetka pacjentów uzależnionych od alkoholu terapia jest skuteczna. W ciągu ostatnich 30 lat przeprowadzono na ten temat dziesiątki badań, których wyniki są niejednoznaczne. Wydaje się, że kluczem do poprawy wyników leczenia jest dostosowywanie programów terapii do potrzeb poszczególnych grup pacjentów. Analiza czteroletniego przebiegu uzależnienia u 356 leczonych osób wskazała, że 18,5% utrzymało abstynencję, 25,5% miewało tzw. „wpadki” (czyli krótkie epizody picia), u 31,7% obserwowano nawroty ciągów alkoholowych, zaś 24% chorych nieprzerwanie piło alkohol. Zakładając, że za zadowalający wynik terapii uznamy całkowitą abstynencję oraz nieliczne i łagodne nawroty, wyraźnie widać, że leczenie jest skuteczne jedynie u ponad 40% pacjentów. Jak wspomniano, ocena poszczególnych metod terapii bywa niejednoznaczna. Programy znacznie zwiększające szansę utrzymania abstynencji przez niektórych pacjentów bywają całkowicie nieskuteczne u innych. Jest to istotny dowód na to, iż niepowodzenie i nawrót picia mimo podjęcia terapii nie mogą być przesłanką do zaniechania leczenia i niepodejmowania jego kolejnych prób. Wielu chorych zarzuca leczenie po jednorazowym nawrocie, pozbawiając się szansy na wyleczenie. Ponadto stosuje się także leczenie farmakologiczne. Czy możliwe jest całkowite wyleczenie? Co trzeba robić po zakończeniu leczenia? Zgodnie z obowiązującymi obecnie założeniami terapii osób uzależnionych bezpieczny powrót do picia kontrolowanego nie jest możliwy. Osoby leczące się powinny utrzymywać stały kontakt z placówkami leczniczymi i dążyć do utrzymywania dożywotniej abstynencji. Trudno więc w tym przypadku mówić o definitywnym zakończeniu leczenia. Jak uniknąć uzależnienia? Jedyną skuteczną i pewną metodą uniknięcia zachorowania jest całkowita abstynencja. Każdy człowiek pijący alkohol, niezależnie od okoliczności, musi brać pod uwagę możliwość rozwoju uzależnienia. Tradycyjnie, za Antonim Kępińskim wyróżnia się następujące modele picia: ucieczkowy – służący odprężeniu, poprawie nastroju, społeczny – w okazjach towarzyskich, dla przyjemności samego picia. Niezależnie od stylu spożywania, nie ma osób, których nie dotyczy ryzyko uzależnienia. Wyniki badań naukowych wskazują jednak na istnienie wrodzonej do niego predyspozycji. Nie oznacza to, że ktoś „rodzi się alkoholikiem”. Aby doszło do powstania zależności niezbędne jest współwystępowanie sprzyjających okoliczności środowiskowych, emocjonalnych, psychologicznych i biologicznych. Po wypiciu alkoholu wzrasta w mózgu stężenie dopaminy i serotoniny – neuroprzekaźników układu nagrody, stąd błogostan i poprawa samopoczucia. Kiedy stężenie alkoholu we krwi się zmniejsza, obniża się również stężenie dopaminy i serotoniny, jednak do wartości mniejszej niż wyjściowa. Powtarzające się intoksykacje prowadzą w końcu do trwałego zmniejszenia stężenia tych neuroprzekaźników. Pociąga to za sobą potrzebę, a nierzadko konieczność, dalszego picia – dla poprawy samopoczucia. Mimo spożywania coraz większych ilości alkoholu stężenie dopaminy ani serotoniny nie osiąga już jednak wartości sprzed rozpoczęcia picia. Wpływ etanolu nie równoważy już spadku, do jakiego doszło po poprzednim upojeniu. Jedna z teorii wskazuje na ten mechanizm, jako na odpowiedzialny za rozwój objawów uzależnienia. Inna koncepcja mówi o uzależnieniu od endorfin uwalnianych w mózgu pod wpływem alkoholu. Czujesz, że ten temat Cię dotyczy? Umów się na wizytę z naszym specjalistą! 22 490 44 12 Wśród wielu osób panuje przekonanie, że alkohol to dobry środek nasenny. To przekonanie nie wzięło się znikąd – alkohol rozluźnia, wprawia w dobry nastrój i wywołuje poczucie senności. Nawet po spożyciu niewielkiej ilości odczuwa się „błogi” stan, a po położeniu się do łóżka zasypia się momentalnie. Badania pokazują, że około 25% osób cierpiących na bezsenność mają tendencję do wspomagania się alkoholem. Czy alkohol i sen to dobrana para? Problemy ze snem po alkoholu powstają z różnych powodów. Substancja ta zaburza proporcje między fazami snu oraz powoduje wiele fizycznych dolegliwości, które odczuć możemy podczas tak zwanego „kaca”. Kiedy rzecz dzieje się jednorazowo, rzadko kto zwraca na to uwagę. Kiedy jednak sytuacja powtarza się i zaczyna stanowczo utrudniać życie, niektóre osoby decydują się na konsultację z psychologiem i rozpoczynają psychoterapię indywidualną. Alkohol powoduje dysproporcje między fazami snu Jak się okazuje – nawet drobne ilości alkoholu potrafią zakłócić nasz sen. Prawdą jest, że alkohol skraca czas zasypiania i zapewne ten efekt sprawia, że ludzie mający problemy ze snem używają go jako lek na bezsenność. W pierwszej połowie snu może wydawać się faktycznie użyteczny. Niestety alkohol zaburza równowagę pomiędzy fazami snu – fazą NREM i REM (tzw. faza snu głębokiego). Jedynie równowaga obu faz pozwala osiągnąć efektywny, regenerujący sen. Alkohol powoduje pogłębienie fazy NREM oraz redukcję fazy REM. Zakłócenia w fazie REM skutkują ospałością i zaburzeniami koncentracji w ciągu dnia. Taka dysproporcja sprawia zatem, że sen nie spełnia swojej podstawowej funkcji – czyli regeneracji – i nie dostarcza energii. Tuż po przebudzeniu czujemy się nadal zmęczeni. Istnieje różnica między łatwym i szybkim zaśnięciem, a dobrym, efektywnym snem. Rano następuje również rozpad alkoholu, w wyniku którego uwalniają się toksyny, które dodatkowo spłycają i niszczą jakość snu. Im większe ilości wypitego alkoholu, tym bardziej zaburzony jest sen. Pozostawanie pod wpływem alkoholu regularnie przez dłuższy czas zwiększa nawet prawdopodobieństwo lunatykowania, mówienia podczas snu oraz problemów z pamięcią. Alkohol odwadnia Pijąc jedynie szklankę wina (około 250ml) tracimy minimum 500ml wody już w 2 godziny! Dzieje się tak, ponieważ alkohol zmniejsza ilość wazopresyny – hormonu odpowiedzialnego za absorpcję wody w nerkach. Woda „nie zatrzymuje się” i jest wydalana wraz z moczem. Jeżeli nie uzupełniamy deficytu wody, następuje odwodnienie, które może powodować nocne wybudzanie się, płytki sen i ból głowy, które potęgują bezsenność po alkoholu. Alkoholizm a bezsenność W chorobie alkoholowej stany bezsenności są nasilone i z czasem mogą przejść w całkowitą bezsenność. Sen alkoholików jest płytki i niekomfortowy. Chorzy często wybudzają się, nawiedzają ich koszmary, przez co osoba chora wstaje wyczerpana. Gwałtowne zaprzestanie przyjmowania substancji natomiast, doprowadza do wystąpienia zespołu odstawienia, którego skutkiem jest trwałe zaburzenie snu. Bezsenność po odstawieniu alkoholu może objawiać się nocnymi potami, nieuzasadnionym lękiem. Powstaje błędne koło – bezsenność komplikuje przebieg kuracji odwykowej, a osoby uzależnione w większym stopniu są narażone na powrót choroby. Osoby mające problemy ze spaniem z powodu różnych dolegliwości somatycznych (takich jak, na przykład, zespół obstrukcyjnego bezdechu sennego) powinny być szczególnie ostrożne w przyjmowaniu alkoholu, ponieważ może on powodować dalsze pogorszenie stanu ich zdrowia. Skutkiem działania alkoholu są zaburzenia snu oraz zaburzenia innych podstawowych procesów życiowych, co pogłębia istniejące choroby i wywołuje nowe dolegliwości. Ostatnie badania przeprowadzone w Stanach Zjednoczonych wyraźnie pokazują, że bezsenność także jest przyczyną problemów zdrowotnych. Picie alkoholu „do kołyski” nie jest więc najlepszym pomysłem. Skorzystaj z pomocy – terapia uzależnień w Strefie Myśli Jeśli czujesz, że ten problem Cię dotyczy, skontaktuj się z nami! Jedną ze skutecznych form pomocy może okazać się psychoterapia. Warszawa oferuje obecnie wiele możliwości działania w tym zakresie. Na konsultację w Strefie Myśli możesz umówić się telefonicznie 22 490-44-12 / 602 432 591, mailowo recepcja@ lub poprzez formularz kontaktowy. Poradnia Psychologiczna Strefa Myśli mieści się w Warszawie na Mokotowie. Dogodna lokalizacja umożliwia łatwy dojazd z Ursynowa, Wilanowa, Centrum a także innych dzielnic Warszawy. Zapraszamy! Do nadużywania alkoholu i spożywania go w sposób szkodliwy przyznaje się ok. 800 tysięcy Polaków. Mówi się, że wino można pić dla zdrowotności, a jedna lampka jeszcze nikomu nie zaszkodziła. W rzeczywistości nie ma takiej ilości trunku, która nie wywoływała szkodliwych skutków dla ciała i psychiki. Nie zawsze jest to widoczne od razu. Badania potwierdzają, że abstynencja jest zdrowsza dla człowieka. Czy zaprzestanie picia na miesiąc może mieć pozytywny wpływ na organizm? Zobacz, jakie są objawy i efekty trzeźwości. Alkoholowy zespół abstynencyjny – jak reaguje organizm po odstawieniu alkoholu?Zalety zaprzestania picia alkoholu – korzyści dla umysłu i wygląduEfekty odstawienia alkoholu – zalety zdrowotne spowodowane utrzymywaniem abstynencjiAlkoholowy zespół abstynencyjny Alkoholowy zespół abstynencyjny – jak reaguje organizm po odstawieniu alkoholu? Etanol szybko uzależnia i nie jest obojętny dla naszego organizmu. Należy mieć na uwadze, że nagłemu odstawieniu z alkoholu towarzyszy zespół abstynencyjny. Stan ten może być niebezpieczny dla uzależnionego. Pierwsze objawy pojawiają się już po ok. 6 godzinach od odstawienia i mogę się utrzymywać. Zespół odstawienny jego nasilenie zależy od indywidualnej reakcji ciała oraz stanu zdrowia osoby uzależnionej. Odstawienie alkoholu, mimo nieprzyjemnych objawów na początku walki z nałogiem, niesie ze sobą wiele pozytywnych korzyści dla osób, które nie potrafią zachować umiaru przy spożywaniu alkoholu. Objawy odstawienia alkoholu przez alkoholika – pierwsze dni zespołu odstawiennego: podwyższone ciśnienie tętnicze,przyspieszone bicie serca,ból głowy, zawroty głowy,napady drgawkowe (zwane padaczką alkoholową) i drżenie rąk,bóle brzucha i mdłości,wymioty i nudności,problemy z zaśnięciem,zaniki pamięci, kłopoty z koncentracją,urojenia, omamy, halucynoza alkoholowa,pobudzenie psychoruchowe,delirium – majaczenie alkoholowe. Objawy odstawienia alkoholu, jak i ich intensywność alkoholowego zespołu abstynencyjnego mają związek z ilością alkoholu, która była wcześniej spożywana. Długość uzależnienia również ma tutaj duże znaczenie. Następstwa towarzyszące odstawieniu alkoholu (zespołu odstawiennego) – po 2 tygodniach: osłabienie metabolizmu,mniej energii,stany depresyjne i apatia,bezsenność,zachowania agresywne. Często zdarza się tak, że nieprzyjemne objawy odstawienia alkoholu są dla osób uzależnionych tak silne, że już na tym etapie walki z nałogiem, niwelują próby zaprzestania picia. W przypadku osób uzależnionych od alkoholu nagłe odstawienie płynu etylowego bez wsparcia medycznego nie jest wskazane. Objawy zespołu abstynencyjnego mogą być zbyt silne. Jeśli alkoholik chce odzyskać trzeźwość, lepszym rozwiązaniem jest profesjonalny detoks alkoholowy. Odtrucie alkoholowe, które odpowiada za oczyszczanie organizmu ze szkodliwych toksyn i jednocześnie pomaga poradzić sobie z alkoholowym zespołem abstynencyjnym. Należy mieć na uwadze, że dla osób borykających się z uzależnieniem utrzymanie abstynencji jest zupełnie czymś innym niż w przy zaprzestaniu picia przez osoby zdrowe. Zadajesz sobie czasem pytanie, czy jestem alkoholikiem? Wypełnij nasz test i sprawdź, czy potrzebujesz pomocy: Zalety zaprzestania picia alkoholu – korzyści dla umysłu i wyglądu Picie alkoholu nawet w niewielkich ilościach wcale nie jest zdrowe. Dlatego też dzięki abstynencji poprawi się nasze samopoczucie. Zmiany są widoczne już po kilku dniach od rezygnacji z picia. Poprawa jakości snu – Przeważnie mówi się, że wywołuje senność i dzięki temu łatwiej jest zasnąć. Niestety, człowiek często czuje się bardziej zmęczony. Badania pokazują, że odstawienie alkoholu powoduje, że sen jest bardziej jakościowy i wydajny – dzięki temu lepiej regeneruje i silniej odpręża, dając energię na cały dzień. Lepsza kondycja skóry – Alkohol powoduje, że cera jest bardziej wysuszona, ziemista i narażona na niedoskonałości. Na twarzy pojawiają się również przebarwienia i zaczerwienienia. Z powodu zaprzestania picia skóra jest bardziej promienna, sprężysta i lepiej nawilżona. Spadek masy ciała – Czysty alkohol, czy też ten spożywany w postaci drinków jest kaloryczny. Wyeliminowanie trunków z codziennej diety sprawia, że pozbywamy się pustych kalorii. Dzięki temu można schudnąć nawet 3-4 kilogramy. Większe skupienie, pamięć i kreatywność – Picie powoduje rozkojarzenie. Duża ilość alkoholu może wywołać zaniki w pamięci i doprowadzić do tak zwanego urwania się filmu. Dzięki abstynencji skutecznie sobie z tym poradzimy. Człowiek działa efektywniej, szybciej i ma więcej pomysłów wartych zrealizowania. Ogólna poprawa nastroju – Reakcja po wypiciu alkoholu w przypadku każdego człowieka może być inna. Często jednak nadmierne spożuwanie alkoholu wpływa na układ nerwowy i skutkuje agresją i złością. Potęguje również stany depresyjne. Odstawienie trunków i rezygnacja z nich zmniejsza prawdopodobieństwo pojawienia się zmian w układzie nerwowym i pogorszenia się nastroju bez konkretnego powodu. Efekty odstawienia alkoholu – zalety zdrowotne spowodowane utrzymywaniem abstynencji W przypadku nadmiernego spożywania alkoholu, jak i samego uzależnienia najczęściej mówi się o negatywnych skutkach dla zdrowia. Nawet 30-dniowa przerwa w piciu powoduje wiele pozytywnych zmian. i ogranicza ryzyko pojawienia się problemów układu krążenia. Badania potwierdzają jednak, że rezygnacja z alkoholu jest dobra nie tylko dla wątroby, ale również innych organów czy funkcjonowania mózgu. Mimo że zespół odstawienny może być ciężki do przetrwania, szczególnie w przypadku zaawansowanego alkoholika, to na pewno korzystanie wpłynie na walkę z alkoholem oraz kondycję całego organizmu. Leczenie alkoholizmu – co dzieje się ze zdrowiem, gdy przestajesz pić: poprawia się metabolizm,lepiej pracuje wątroba – staje się mniej narażona ma marskość i stłuszczenie,obniża się ciśnienie tętnicze i ilość złego cholesterolu,zmniejsza się poziom glukozy we krwi,poprawia się trawienie,człowiek jest bardziej odporny. Warto również pamiętać, że trzeźwość to nie tylko inwestycja w swój stan psychiczny, ale również duża oszczędność, jeśli chodzi o codzienne wydatki. Rezygnacja z picia to zdecydowanie same plusy. Jednakże osoby uzależnione powinny zdecydować się na to dopiero po konsultacji z lekarzem. Przezwyciężenie alkoholowego zespołu abstynencyjnego pozwoli Ci powrócić do normalnego funkcjonowania Alkoholowy zespół abstynencyjny Nie wiesz jak poradzić sobie z objawami odstawienia alkoholu? Zadzwoń do nas i skorzystaj z naszej porady lekarskiej, a przedstawimy Ci wszystkie korzyści z naszej terapii uzależnień. Uzależnienie od alkoholu to choroba, która może dotknąć każdego, niezależnie od wieku, płci, wykształcenia, czy miejsca zamieszkania. Choroba, która rozwija się latami, często niemalże niezauważalnie powodując kolejne konsekwencje i straty nie do odrobienia. Choroba, która jest piętnowana z powodu wielu szkodliwych mitów i stereotypów, która w naszym społeczeństwie jest nieświadomie wspierana słynnym „ze mną się nie napijesz?!”, „kto nie pije ten donosi”, wszelkimi „karniakami”, „rozchodniaczkami”, „pod śledzika”, czy „na drugą nóżkę”. Te społeczne alkoholowe konwenanse, a także przywiązanie do przyjemnego stanu po przysłowiowym kieliszku wina utrudniają często trzeźwe spojrzenie na problem uzależnienia i osobiste zmierzenie się z nim. Pamiętajmy, że alkoholizm to choroba i jak w przypadku każdej innej, dobrze jest zadbać zawczasu o profilaktykę, poznać objawy i sprawdzać je u siebie oraz skontaktować się ze specjalistą jeśli coś budzi nasz niepokój. Na co więc należy zwrócić uwagę w swoim sposobie używania substancji?Co powinno wzbudzić naszą czujność i kiedy dobrze byłoby udać się do specjalisty? Czy istnieją bezpieczne dla zdrowia ilości alkoholu? Alkohol to trucizna, która spożywana w nadmiernych ilościach wpływa negatywnie na nasze zdrowie wypłukując witaminy i mikroelementy, a także prowadząc do ponad 200 różnych chorób i szkód zdrowotnych. Światowa Organizacja Zdrowia (World Health Organization) stawia alkohol na trzecim miejscu wśród czynników ryzyka dla zdrowia, tuż za paleniem tytoniu i nadciśnieniem tętniczym. WHO określiła limity ilości wypijanego alkoholu, których przestrzeganie niesie za sobą niskie ryzyko szkód zdrowotnych – UWAGA – niskie, a nie zerowe! Porcja standardowa alkoholu to 10 gram, odpowiada to ok 250 ml piwa, 100 ml wina, czy 30 ml wódki. Zdaniem WHO mężczyźni nie powinni przekraczać 4, a kobiety 2 porcji standardowych dziennie, nie więcej niż 5 razy w tygodniu. Oznacza to, że mężczyzna pijacy dwa piwa, czy kobieta pijąca jeden kieliszek wina dziennie, 5 dni w tygodniu naraża się na niskie ryzyko. Należy tu pamiętać o dwóch dniach przerwy w tygodniu, a także o tym, że te ilości nie sumują się i nie odkładają np. na weekend. Abstynencja od alkoholu przez cały tydzień nie daje przyzwolenia na wypicie mężczyźnie 10 piw w sobotni zatem można wypić na spotkaniu towarzyskim by było to bezpieczne dla zdrowia? Jeśli pijemy jedynie okazjonalnie to mężczyźni nie powinni przekraczać 6, a kobiety 4 porcji standardowych alkoholu jednorazowo. Przestrzeganie wytycznych WHO nie daje pełnej gwarancji zachowania zdrowia dlatego, że każdy z nas jest inny, ma inne predyspozycje biologiczne i psychologiczne, cierpi na różne schorzenia i może inaczej reagować na alkohol. Ponadto wytyczne te dotyczą minimalizowania szkód zdrowotnych, a nie ryzyka samego uzależnienia, czyli nie gwarantują, że osoba pijąca nie uzależni się. Jakie indywidualne cechy mają zatem znaczenie dla prawdopodobieństwa pojawienia się nałogu alkoholowego? Czym jest skłonność do uzależnienia? Wyróżniamy pewne cechy osobowe i środowiskowe, które sprawiają, że poszczególne osoby są bardziej podatne na uzależnienie. Warto mieć ich świadomość, aby ustrzec się przed wpadnięciem w nałóg. Na uzależnienie się bardziej narażone są między innymi osoby o wysokim poziomie lęku, o wysokiej wrażliwości, czy mające częste wahania nastroju, także osoby o obniżonym nastroju, depresyjne, czy często przeżywające złość. Alkohol łagodzi te nieprzyjemne stany, przez co jego działanie wydaje się być dla tych osób bardziej atrakcyjne i szybciej pojawia się u nich tendencja, by częściej po niego sięgać. Z drugiej strony, podatne na uzależniania są także osoby impulsywne i poszukujące wrażeń - dla nich alkohol wiąże się z rozrywką i chęcią jak najintensywniejszego odczuwania radości, ekscytacji i podkręcenia przyjemnego stanu. Kolejnym czynnikiem ryzyka jest środowisko, w którym się obracamy. Nadużywająca alkoholu grupa towarzyska, czy alkohol często spożywany w domu rodzinnym, a tym bardziej uzależnienie rodzica sprzyja własnemu uzależnieniu ponieważ spożywanie alkoholu wydaje się być czymś naturalnym, nieodzownym oraz towarzyszącym budowaniu więzi społecznych i spędzaniu wolnego czasu. Uzależnienie może mieć również przyczyny biologiczne, a konkretnie genetyczne związane z możliwością dziedziczenia skłonności do uzależnienia i według badań dotyczy głównie mężczyzn. Czy oznacza to, że nie posiadając opisanych wyżej cech jesteśmy bezpieczni? Nie, pewność, że się nie uzależni może mieć tylko ten, kto w ogóle nie pije. Jeśli nie jesteś abstynentem możesz, w jakimś momencie swojego życia się uzależnić warto więc monitorować swój sposób picia, szczególnie jeśli w życiu zachodzą istotne zmiany, czy pojawiają się przeciwności powodujące stres i trudne emocje. Jakie są pierwsze sygnały, że może rozwinąć się uzależnienia od alkoholu? Czym różni się osoba, która właśnie dotyka lub zaraz dotknie tej niebezpiecznej granicy uzależnienia od tej pijącej w sposób bezpieczny? Taka osoba pije jeszcze tyle, co wszyscy lub niewiele więcej. Symptomatyczne zachowania związane z uzależnieniem na tym etapie będą wiązały się z aspektami psychicznymi i stosunkiem do substancji – alkohol staje się coraz ważniejszy w życiu, taka osoba zaczyna zauważać, że może on pełnić funkcję „leku” na poprawę humoru, czy odprężenie. Może dążyć do stwarzania sobie okazji do picia i coraz częściej je inicjować. Jeśli jesteś w tym miejscu to warto zredefiniować swój stosunek do alkoholu i poszukać innych sposobów na radzenie sobie z trudnymi emocjami, stresem, czy nudą. Kiedy powinna zapalić się czerwona lampka? Kolejne sygnały, które świadczą o rozwoju uzależnienia od alkoholu powinny zwrócić naszą uwagę. Jeśli rozpoznajesz u siebie choć kilka z nich to jest to moment, by zgłosić się do specjalisty, który przeprowadzi diagnozę uzależnienia i pomoże rozwiać wątpliwości: - coraz częstsze inicjowanie picia, wyprzedzanie kolejek, - szukanie okazji do picia alkoholu, - picie w sytuacjach trudnych emocjonalnie, - coraz częstsze upijanie się, - dalsze picie pomimo krytyki ze strony osób bliskich lub zaleceń lekarskich, - wzrost tolerancji na alkohol – tzw. mocna głowa, - zapominanie tego, co działo się podczas bycia pod wpływem alkoholu, urwane filmy, - picie w samotności, ukrywanie picia, - łamanie prawa – picie w pracy, prowadzenie pojazdu po wypiciu alkoholu, konflikty z prawem, agresja pod wpływem alkoholu, - utrata pracy z powodu picia alkoholu, - zaniedbanie relacji z bliskimi i niepijącymi, - odkładanie ważnych spraw na rzecz picia alkoholu, - rozdrażnienie, niepokój jeśli nie ma się możliwości napicia, - odczuwanie silnej potrzeby, czy nawet przymusu napicia się alkoholu, - ciągi alkoholowe (picie kilka dni pod rząd), - nieudane próby powstrzymania się od picia lub kontrolowania picia, - objawy odstawienia alkoholu takie jak drżenie i bóle mięśni, bezsenność, wzmożona potliwość, przyspieszona akcja serca, niepokój, - poranne picie i picie na kaca, - picie pomimo negatywnych konsekwencji zdrowotnych, społecznych, zawodowych, psychicznych. Podsumowując – nie można powiedzieć, że przyczyną uzależnienia jest jakaś konkretna sytuacja, czy cecha charakteru albo ilość wypijanego regularnie alkoholu. Profilaktyka uzależnień wiąże się raczej z szeroko rozumianym dbaniem o równowagę psychiczną – rozwijaniem samoświadomości, umiejętnością samomotywowania się do podejmowania i realizowania wyznaczonych celów i konstruktywnego rozwiazywania problemów oraz budowaniem satysfakcjonujących relacji z innymi – nie w towarzystwie alkoholu. Jeśli jednak w Twoim życiu alkohol zaczął już pełnić ważną rolę - rolę „leku” na trudne stany i emocje, rolę nieodzownego „towarzysza zabaw”, czy „wypełniacza” wewnętrznej pustki, czy obserwujesz u siebie opisane wyżej sygnały ostrzegawcze zgłoś się do specjalisty, bo zawsze warto jest prawdziwie zatroszczyć się o siebie i nigdy nie jest na to za późno. Artykuły, które mogą Cię zainteresować: Terapia DDA Na czym polega psychoterapia? Mechanizmy obronne w uzależnieniu

bezsenność po wypiciu alkoholu